adminKrzywa Béziera to parametryczna krzywa stosowana w programach do projektowania inżynierskiego, na przykład w programie CAD, do tworzenia grafiki wektorowej (Adobe Illustrador, Corel Draw), do reprezentowanie kształtów znaków w czcionkach komputerowych takich jak TrueType, Type1 i systemach przetwarzania grafiki (PostScript). Została opracowana przez Pierre’a Béziera, francuskiego inżyniera firmy Reault oraz Paula de Casteljau, pracującego dla firmy Citroën. Prace nad krzywą były bardzo długo objęte ścisłą tajemnicą, dopiero pod koniec lat 60. XX wieku pojawiły się pierwsze ogólnodostępne publikacje na temat krzywych Béziera.
Krzywa Béziera jako wielomianowa i wymierna
Krzywe wielomianowe to krzywe, które stosuje się powszechnie w fontach TrueType, Type1, METAFONT i w plikach SVG w grafice wektorowej. Dostępne są one również w bibliotekach programistycznych na przykłAd OpenGL, Java2D, Tcl.
Krzywe wymierne różnią się tym od wielomianowych, że można za ich pomocą reprezentować wszystkie krzywe stożkowe, okręgi, elipsy i ich wycinki, co jest bardzo ważne przy projektowaniu komputerowym.
Obie te krzywe cechuje jedna rzecz – trudno za pomocą jednej przestawić skomplikowany kształt. Można dodawać do niej punkty kontrolne, jednak wtedy tracimy dokładność, ponieważ dodając jeden punkt, zmienia się cała krzywa, a czym wyższy stopień krzywej, tym zmiana punktów kontrolnych jest mniej widoczna (trzeba je ustawiać w większej odległości).